1- دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران= پارکی زیبا + معدل بالا + امکان دوستی با اساتید پرنفوذ + عدم خواندن اقتصاد(بهیچ وجه!) + امکان پیدا کردن یک شغل نسبتا خوب در برخی نهادهای خاص + امکان کارکردن همزمان با تحصیل + امکان نرفتن سرکلاس ها و دریافت نمرات بسیار عالی(حقیقتا کلاس ها خیلی بی ثمر هستند) + امکان پیدا کردن دوست دختر و دوست پسرهای پولدار!( دانشجویان این دانشکده نسبت به سایر دانشکده ها، از وضعیت مالی و خانوادگی بهتری برخوردارند)

2- دانشکده اقتصاد دانشگاه بهشتی = تیمارستان(دانشجویان را بسیار اذیت می کنند) + چند استاد بسیار خوب + معدل زیر16+ اقتصاد نخواندن + بایکوت شدید اساتید دگراندیش(دانشگاه تهران چنین استادهایی ندارد که نیاز به بایکوت داشته باشند!) + ارشد 3 یا 4 ساله(به گفته دانشجویانی که ما از بهشتی می شناسیم. البته این امر قطعا استثنا دارد) + فضای طبیعی بسیار زیبا و وسیع + امکان پیدا کردن دوست دختر و دوست پسرهای پولدار!( دانشجویان این دانشکده نسبت به سایر دانشکده ها، غیر از تهران، از وضعیت مالی و خانوادگی بهتری برخوردارند) + واقع شدن در پردیش مرکزی دانشگاه و امکان دوستی با دانشجویانی غیر از دانشجویان اقتصادی

3- دانشکده اقتصاد علامه = جو خوب + اساتید بسیار و در نتیجه محیط رقابتی +  معدل بستگی به خودتان دارد +  شلم شوربا + جریان غالب و اصلی علم اقتصاد در این دانشکده تدریس نمی شود + هرکس ساز خود را می زند + بیشتر به سالن کنفرانس شبیه است تا دانشکده اقتصاد + محیط بسیار کوچک + دانشجوی بسیار زیاد + دارای اساتید باحال!

4- دانشکده اقتصاد شریف = جریان غالب علم اقتصاد + اساتید بسیار قوی + داشتن یک ذهنیت مشخص و تقریبا هماهنگ و انتقال آن به دانشجو از سوی کادر دانشکده + معدل بستگی به شما دارد + جایی که آینده اقتصاد ایران از آن آنجاست + عدم امکان کار هنگام تحصیل + محیطی شبیه به یک سازمان دولتی +  سختی و زحمتی بسیار بیش از 3 گزینه دیگر + اشتباه تاریخی است انتخاب نکردنش!

مشخص است که در کاربرد برخی واژه ها اغراق شده است. بنابراین دوستانی که خصوصا دانشکده های تهران و بهشتی را می پسندند، آزرده نشوند و نظر خود را در صورت مغایرت با نظر ما، منعکس سازند. بدیهی است که این اظهارات، به مثابه یک گپ و گفت دوستانه بود و قصد اهانت به هیچ شخص یا گروهی وجود نداشته است.

راستی دوستان شهرستانی هم می توانند راجع به دانشکده های خود بنویسند.

مدیر گروهمان چنان ما را تحویل گرفت که فیوز مطلوبیتمان پرید.....

به دور مدار لاگرانژ، امواج نگاه معادلات خطی بود که کشتی مطلوبت مستقیم ما را غرق مطلوبیت غیر مستقیم کرد....

استاد ما، برای گسترش فضای سبز، آنقدر ما را در کلاس منتظر گذاشت که علف زیر پایمان سبز شد...

 در مطالعه اقتصاد به جای گفتن "قسم به قلم و ..."باید گفت قسم به توسعه یافتگی و مطلوبیتی که ازشکاف طبقاتی به دست می آید...

همیشه می گفت "تو را دوست دارم " وقتی ترکم کرد فهمیدم دوست داشتنش به اندازه ی درجه ی تابع همگن غیر مستقیم بود (درجه تابع همگن غیر مستقیم = صفر)...

برای عشق، باید ریسک پذیر بود تا تابع مطلوبیتت صعودی شود اگر در عشق ریسک گریز بودی تابع مطلوبیتت نزولی میشود...